غشاهای ژانوس با ترشوندگی نامتقارن و عملکرد فتوکاتالیتیکی به عنوان یکی از نوآورانه‌ترین فناوری‌ها در حوزه تصفیه پیشرفته آب و فاضلاب مورد توجه ویژه قرار گرفته‌اند. در این مقاله مروری، پیشرفت‌های اخیر در طراحی و کاربرد غشاهای ژانوس بر پایه ترکیبات BiVO₄/TiO₂ و GO/PVDF، با تمرکز بر ویژگی خودتمیزشوندگی و تجزیه انتخابی ترکیبات مختل‌کننده غدد درون‌ریز (EDCs) به‌ویژه17α-Ethinylestradiol (EE2) بررسی شده است. اثرات هم‌افزایی ناشی از ترشوندگی جهت‌دار، جذب نوری گسترده‌تر، و جدایش مؤثر حامل‌ها در ساختارهای ناهمگن BiVO₄/TiO₂، در کنار تقابل هیدروفیلی و آب‌گریزی در لایه‌های GO/PVDF، به تفصیل مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. در ادامه راهکارهای ساخت، مکانیسم‌های فتوکاتالیز و عملکرد این غشاها در شرایط واقعی فاضلاب بررسی شده است. همچنین چالش‌ها و خلأهای پژوهشی موجود در مسیر تجاری‌سازی این نوع غشاها و افق‌های آینده پژوهش در این حوزه نیز مورد بحث قرار گرفته است. هدف این مرور، ارائه تصویری جامع از پتانسیل غشاهای ژانوس چندکاره در حذف آلاینده‌های نوپدید و کمک به توسعه فناوری‌های پایدار در تصفیه آب می‌باشد.

: غشاهای ژانوس ترشوندگی نامتقارن فتوکاتالیز ترکیبات مختل‌کننده غدد درون‌ریز (EDCs)ِ تجزیه انتخابی آلاینده‌ها