بیماری آلزایمر، به عنوان شایع‌ترین نوع زوال عقل، یک بیماری نورودژنراتیو است که به اختلالات شناختی و علائم نوروسایکیاتریک منجر می‌شود. با افزایش شیوع این بیماری و محدودیت‌های دارویی، توجه به مداخلات غیر دارویی، به ویژه موسیقی‌درمانی، بیشتر شده است. هدف این مرور بررسی تأثیر موسیقی‌درمانی بر بهبود شناخت و کاهش علائم نوروسایکیاتریک در بیماران آلزایمری است. در این مرور، مطالعات منتشر شده در پنج سال گذشته در مجلات داوری شده با تمرکز بر موسیقی‌درمانی و آلزایمر مورد تحلیل قرار گرفت. اطلاعات شامل تکنیک‌های موسیقی‌درمانی، اندازه نمونه، زمان درمان و نتایج کلیدی استخراج شد.یافته‌ها نشان دادند که موسیقی‌درمانی می‌تواند به بهبود حافظه خودزندگی‌نامه‌ای، کاهش اضطراب و بهبود وضعیت عاطفی بیماران آلزایمری کمک کند. همچنین، تأثیرات مثبت بر عملکرد اجرایی و سرعت روان‌حرکتی نیز گزارش شده است. با توجه به عدم وجود عوارض جانبی و سهولت استفاده، موسیقی‌درمانی به عنوان یک گزینه مناسب برای مداخله در بیماران آلزایمری مطرح می‌شود. با این حال، نیاز به تحقیقات بیشتر با روش‌های دقیق و همگن وجود دارد تا شواهد بیشتری برای حمایت از تأثیرات مثبت این روش به دست آید. موسیقی‌درمانی می‌تواند به عنوان یک مداخله غیر دارویی مؤثر در مدیریت بیماری آلزایمر مورد استفاده قرار گیرد، اما باید در کنار درمان‌های دارویی و با توجه به نیازهای فردی بیماران انجام شود.

بیماری آلزایمر موسیقی‌درمانی درمان شناختی پژوهش های بالینی مداخلات غیر دارویی